MomeniNejad Industrial Metals

فلزات صنعتی مومنی نژاد

شمش و مفتول لحیم

لحیم‌کاری (به انگلیسی: Soldering) فرآیندی است که در آن دو یا چند جسم معمولاً فلزی با ذوب کردن و قراردادن یک فلز پرکننده (لحیم) به هم متصل می‌شوند. در این فرآِیند فلز لحیم نقطه ذوب پایین‌تری از دو جسم دیگر دارد. برخلاف جوشکاری، در لحیم‌کاری فلز پایه ذوب نمی‌شود و فقط فلز پرکننده یا لحیم ذوب می‌شود. در لحیم‌کاری سخت نیز فلز پایه ذوب نمی‌شود ولی فلز لحیم در دمای بالاتری ذوب می‌شود. در گذشته، تقریباً تمام فلزات لحیم شامل سرب بودند ولی نگرانی‌های فزاینده زیست‌محیطی و بهداشتی بر استفاده از لحیم‌های بدون سرب برای کاربردهای الکترونیکی و لوله‌کشی تأکید می‌کنند

کشور تولید کننده : مالزی، چین و ایران

نحوه ارائه : شمش، ورق ، مفتول و میله ای

درصد خلوص : ٪۶۳ – ٪۳۳ – ٪۲۵

نام صنعتی :  لحیم | Solder

Description

شمش و مفتول لحیم

کاربردهای لحیم کاری

فرایند لحیم کاری دارای کاربردهای مختلفی در صنایع گوناگون است که ایجاد اتصال بین مواد همجنس یا غیرهمجنس شاید مهم ترین آنها باشد. این روش همچنین به منظور آب بند نمودن قطعات و نیز روکش کاری مواد به کار برده می شود. بسته به جنس، ابعاد و کاربری (حساسیت) اتصال، فرایند لحيم كاری به روش های مختلفی صورت می گیرد.

مزیت ها و محدودیت های لحیم کاری

لحیم کاری نیز مانند دیگر روش های تولید دارای محاسن و معایبی است که آن را مناسب برای برخی کاربردها و نامناسب جهت بعضی دیگر می نماید. در ادامه تعدادی از مزیت ها و محدودیت های این فرایند ذکر شده است.

برخی از مزیت های فرایند لحیم کاری عبارتند از:

تولید اقتصادی مجموعه های پیجیده

توانایی ایجاد پوشش محافظ (Coating and Cladding)

امکان اتصال مواد مختلف

این روش امکان اتصال فلزات همجنس، غیرهمجنس و فلزات به غیرفلزات را دارد.

امکان اتصال قطعاتی با ضخامت متفاوت

این روش توانایی اتصال قطعاتی با ضخامت 0.01 میلی متر تا 150 میلی متر را دارد.

ایجاد اتصال بدون ذوب فلز پایه

استفاده از این روش به دلیل حرارت ورودی پایین و عدم ذوب قطعات دخیل در اتصال، ضمن حفظ خواص متالورژیکی فلزات پایه، اتصالی بدون تنش های پسماند را به وجود می آورد.

امکان دستیابی به دقت های ابعادی بالا بدون نیاز به ماشین کاری ثانویه

قابلیت خوب جهت خودکارسازی (Automation) فرایند

نرخ اتصال بالا و هزینه تولید پایین

در صورت طراحی و اجرای صحیح، امکان دستیابی به استحکام اتصال مناسب وجود دارد.

همچنین برخی از محدودیت های فرایند لحیم کاری عبارتند از:

استحکام پایین اتصال به دلیل استفاده از مواد مصرفی نرم تر

استحکام اتصال لحیم کاری شده، به طور معمول کم تر از استحکام فلز پایه و بیشتر از استحکام ماده مصرفی است.

حساسیت به دمای کاری بالا

نیاز به پاکیزگی کامل فلزات پایه از تمامی آلاینده ها از جمله لایه اکسیدی

تغییر رنگ محل اتصال نسبت به فلزات پایه